Tipik Optik Nöritte Optik Nörit Tedavi Denemesi Protokolü ile Tedavi Sonuçları ve Sonuç Görme Keskinliği ile İlişkili Prognostik Faktörler: Gerçek Yaşam Verileri


Çınar A. C., Çınar A. K., mutlu A. n., Bek T., Sakallioglu K., Garip R., ...Daha Fazla

Namık Kemal Tıp Dergisi, cilt.13, sa.2, ss.178-183, 2025 (Hakemli Dergi) identifier

  • Yayın Türü: Makale / Tam Makale
  • Cilt numarası: 13 Sayı: 2
  • Basım Tarihi: 2025
  • Doi Numarası: 10.4274/nkmj.galenos.2025.02438
  • Dergi Adı: Namık Kemal Tıp Dergisi
  • Derginin Tarandığı İndeksler: TR DİZİN (ULAKBİM)
  • Sayfa Sayıları: ss.178-183
  • Trakya Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

Amaç: Bu çalışma, tipik optik nörit tanısı konulan ve optik nörit tedavi denemesi (ONTT) protokolüne göre tedavi edilen hastaların etiyolojik, demografik ve klinik özelliklerini inceleyerek, uzun dönem görme keskinliği ile ilişkili prognostik faktörleri değerlendirmeyi amaçlamaktadır. Gereç ve Yöntem: Üçüncü basamak bir göz kliniğinde Ocak 2010 - Haziran 2023 tarihleri arasında ONTT protokolü ile tedavi edilen 106 hasta retrospektif olarak incelendi. Hastaların yaş, cinsiyet, etkilenen göz, başlangıç ve sonuç en iyi düzeltilmiş görme keskinliği (EİDGK), optik nöritin anterior veya retrobulber formda olması, rölatif afferent pupil defekti varlığı ve görme alanı defektleri değerlendirildi. Tedavi sonrası uzun dönem görme keskinliği ile ilişkili faktörler analiz edildi. Bulgular: Hastaların %57,5’i kadın olup yaş ortalaması 32,25±12,79 olarak hesaplandı. Optik nörit, hastaların %53,7’sinde sağ gözde, %46,3’ünde sol gözde görüldü. Hastaların %13,2’sinde multipl skleroz (MS) tanısı mevcuttu. Başlangıç EİDGK ortalaması 0,33±0,41, sonuç EİDGK ortalaması ise 0,65±0,38 idi. Başlangıç EİDGK’nin yüksek olması (p=0,01) ve retrobulber optik nörit varlığı (p=0,04), uzun dönem görme prognozunun daha iyi olmasıyla anlamlı ilişki gösterdi. Sonuç: ONTT protokolü ile tedavi edilen tipik optik nörit hastalarının büyük çoğunluğunda görme keskinliği olumlu etkilenmektedir. Başlangıç EİDGK ve optik nöritin retrobulber formda olması, olumlu prognostik faktörler olarak belirlenmiştir. MS ile ilişkili olabilecek hastaların uzun vadeli takibi ve daha geniş ölçekli çalışmalar gerekmektedir.
Aim: This study aims to evaluate the etiological, demographic, and clinical characteristics of patients diagnosed with typical optic neuritis and treated according to the optic neuritis treatment trial (ONTT) protocol, as well as to assess prognostic factors associated with long-term visual acuity. Materials and Methods: A retrospective analysis was conducted on 106 patients treated with the ONTT protocol at a tertiary eye clinic between January 2010 and June 2023. The patients’ age, gender, affected eye, initial and final best-corrected visual acuity (BCVA), anterior or retrobulbar form of optic neuritis, presence of relative afferent pupillary defect, and visual field defects were evaluated. Factors influencing long-term visual acuity after treatment were analyzed. Results: Of the patients, 57.5% were female, with a mean age of 32.25±12.79 years. Optic neuritis was observed in 53.7% of right eyes and 46.3% of left eyes. Multiple sclerosis (MS) was diagnosed in 13.2% of patients. The mean initial BCVA was 0.33±0.41, while the final BCVA was 0.65±0.38. A higher initial BCVA (p=0.01) and the presence of retrobulbar optic neuritis (p=0.04) were significantly associated with better long-term visual prognosis. Conclusion: Most patients with typical optic neuritis treated with the ONTT protocol experienced improved visual acuity. Higher initial BCVA and retrobulbar optic neuritis were identified as positive prognostic factors. Long-term follow-up of patients with potential MS and larger-scale studies are necessary.