Amaç: Glisemik değişkenlik (GD), yoğun bakım hastaları için mortalite ve morbidite artışı dahil olmak üzere önemli klinik etkilere sahip olabilir. Bu çalışma, konuyla ilgili bilgi birikimine katkıda bulunmak ve yoğun bakım hasta popülasyonumuzdaki durumu ortaya koymak amacıyla yapılmıştır. Yöntem: Ocak 2015 ve Ağustos 2020 tarihleri arasında Yoğun Bakım Ünitesine kabul edilen hastalar hastanenin veri tabanı kullanılarak taranmıştır. Hastaların demografik özellikleri, komorbiditeleri, APACHE II skorları, SOFA skorları, yoğun bakım ünitesine kabul edildikleri ilk günden taburculuğa veya yoğun bakım ünitesinde kaldıkları 28. güne kadar günlük kan şekeri ölçüm değerlerinden ortalama glisemik ekskürsiyon amplitüdü (MAGE), yatış süresi ve 28 günlük mortalite durumu kaydedilmiştir. Bulgular: Bu çalışmaya 136 hasta dahil edilmiş; yüksek (n=70) ve düşük GD (n=66) olarak iki gruba ayrılmıştır. Gruplar arasında yaş, cinsiyet, komorbidite, APACHE II, ortalama SOFA skorları, tedaviler, yoğun bakımda kalış süresi ve mortalite açısından fark saptanmamıştır. MAGE’nin hayatta kalmayanlarda (78,8 ±32,2) hayatta kalanlara (65,4 ±22,5) kıyasla daha yüksek olduğu görülmüştür (t=-2,78, p= 0,005). GD’nin mortaliteyi tahmin gücünü belirlemek için ROC analizi yapılmıştır. Eğri altında kalan alan 0.611 (p=0.02) saptanmıştır. MAGE >61 mg/dl eşik değer alındığında duyarlılık %68,5 ve özgüllük %50 bulunmuştur. Hastalar GD’nin yüksek veya düşük olması (MAGE>65 mg/dl) ve diyabetes mellitus (DM) varlığına göre gruplandırılarak mortalite açısından karşılaştırılmıştır. Mortalite, yüksek GD’li ve DM’si olmayan hastalarda en yüksekti (%53,3). Sonuç: Bu çalışmada MAGE düzeylerinin hayatta kalmayanlarda hayatta kalanlara kıyasla daha yüksek olduğu bulunmuştur. GD mortaliteyi orta derecede öngörmüştür. GD yüksek olan ve DM olmayan hastalarda mortalite oranı diyabeti olan hastalara göre daha yüksekti.
Objective: Glycemic variability (GV) is associated with increased morbidity and mortality in critically ill patients. This study aimed to contribute to the knowledge on the subject and to investigate the situation in our intensive care patient population. Method: Patients who were admitted to the Intensive Care Unit (ICU) between January 2015 and August 2020 were screened using the hospital’s database. The following data were collected: demographic characteristics of the patients, comorbidities, APACHE II scores, SOFA scores, mean amplitude of glycemic excursions (MAGE) based on daily blood glucose measurements from the first day of ICU admission until discharge up to the 28th day of their stay, length of stay (LOS), and 28-day mortality status. Results: In this study, 136 patients were enrolled and divided into high (n=70) and low GV (n=66). No differences were found between the two groups in terms of age, gender, comorbidity, APACHE II, mean SOFA scores, treatments, ICU LOS, and mortality. MAGE was higher in nonsurvivors (78.8 ±32.2) compared to survivors (65.4 ±22.5) (t=-2.78, p= 0.005). Regarding the mortality, the AUC value for GV was 0.611 (p=0.02) for MAGE >61 mg/dl, with a sensitivity of 68.5% and specificity of 50%. Patients were grouped according to GV (MAGE>65) and the presence of diabetes mellitus (DM). Mortality was highest in patients with high GV and without DM (53.3%). Conclusion: In this study, MAGE levels were higher in non-survivors than survivors, and glycemic variability was moderately associated with mortality. Patients with high GV and without DM had a higher mortality rate compared to those with DM.
